Η περιοδοντολογία αποτελεί μια ειδικότητα της οδοντιατρικής που αφορά την αντιμετώπιση των νόσων του περιοδοντίου, δηλαδή των στηρικτικών ιστών που περιβάλλουν τα δόντια. Οι νόσοι των ούλων είναι υπεύθυνοι για την απώλεια περισσότερων δοντιών, από ότι όλα τα άλλα οδοντικά νοσήματα μαζί.
Τι είναι οι νόσοι του περιοδοντίου και ποιά είναι τα σημεία αναγνώρισης τους;
Οι νόσοι των ούλων είναι κυρίως η ουλίτιδα και η περιοδοντίτιδα, οι οποίες έχουν ένα κοινό σημείο. Μπορεί να καταλήξουν σε μη αναστρέψιμη καταστροφή των στηρικτικών ιστών των δοντιών.
Η ουλίτιδα είναι μία επιφανειακή φλεγμονή των ούλων που προκαλείται από μικροβιακά ερεθίσματα, την μικροβιακή πλάκα, ενώ η περιοδοντίτιδα είναι χρόνια φλεγμονή όλων των ιστών του περιοδοντίου και προχωρημένο στάδιο της ουλίτιδας που έμεινε αθεράπευτη.
Στην περιοδοντίτιδα οι ίνες των ούλων και του περιοδοντίου καταστρέφονται, το οστούν απορροφάται και τα ούλα αποκολλούνται από το δόντι. Όπως η καταστροφή του οστού προχωρεί, τα δόντια αλλάζουν θέση, συχνά δημιουργούνται αποστήματα και τελικά τα δόντια χάνονται.
Το πιο συνηθισμένο σύμπτωμα των νοσημάτων των ούλων είναι η αιμορραγία. Ο κρυφός κίνδυνος είναι ότι ούλα κόκκινα, διογκωμένα ή που αιμορραγούν, συχνά προκαλούν τόση λίγη ενόχληση και αναπτύσσονται τόσο αργά, που οι ασθενείς δέχονται την κατάσταση ως φυσιολογική.
Τι προκαλεί τα νοσήματα των ούλων;
Η πιο κοινή αιτία των νόσων των ούλων είναι η μικροβιακή πλάκα. Είναι μία κολλώδη σχεδόν αόρατη μεμβράνη που σχηματίζεται στην επιφάνεια των δοντιών σε καθημερινή βάση. Με την βοήθεια του σάλιου η μικροβιακή πλάκα σκληραίνει (ενασβεστιώνεται) και μετατρέπεται σε τρυγία (τη γνωστή πέτρα). Όπως σχηματίζεται σε στιβάδες, η τρυγία εξακολουθεί να καλύπτεται και να συγκρατεί περισσότερα μικρόβια, που προκαλούν φλεγμονή των ούλων σαν αποτέλεσμα της επίδρασης των βλαβερών ουσιών που παράγονται από αυτά. Ατομικοί παράγοντες που περιλαμβάνουν το κάπνισμα, ορμονικές διαταραχές όπως διαβήτης, η εγκυμοσύνη κ. α., ή η μειωμένη τοπική αντίσταση του περιοδοντίου μπορεί να κάνουν την κατάσταση των ούλων χειρότερη, γιατί τροποποιούν την αντίσταση του ατόμου και παρεμβάλλονται στην προστατευτική δράση του ανοσοποιητικού συστήματος.